Momenteel lijkt het Verenigd Koninkrijk wel een kweekvijver van jonge en erg goede bluesrock muzikanten. Laurence Jones is er één van. De tweeëntwintig jarige jongeman heeft al twee uitstekende albums uit, 'Thunder In The Sky' en het dit jaar verschenen 'Temptation'. De eerste optredens buiten de Uk gebeurden dit jaar met de RUF Blues Caravan en dat beviel de jonge Laurence wel. Hij legde tijdens deze tour enkele contacten met concert organisatoren en club eigenaars en in Nederland was dat met Rob Koning. Rob regelde samen met Esther Menke enkele optredens voor Laurence Jones. Walter Trout is vol lof over Laurence, daarom dat ik er op stond om op minstens één van deze concerten aanwezig te zijn. Zo kon ik zelf een mening vormen over de klasse van Laurence. Het interview vond plaats na het concert van Jones en ik moet zeggen dat Laurence echt een prima concert speelde in De Bosuil te Weert. Samen met drummer Toby Wilson en vooral met bassist Roger Inniss wist hij het publiek te bekoren. Hier zijn de paar vragen die ik mocht stellen want de jongens moesten nog dezelfde nacht de ferry halen.

Goedemiddag Laurence, Ik ben Walter van de Belgische muzieksite Rootstime. Hoe gaat het met je? In België heb je nog nooit gespeeld en vele mensen kennen je nog niet. Als er iemand kan vertellen wie Laurence Jones is, dan ben jij het wel.

Goedemiddag Walter. Ik ben een tweeëntwintig jarige blues muzikant uit Stratford in het Verenigd Koninkrijk. Ik had al vrij jong interesse in de muziek en in de gitaar. Toen ik acht jaar was begon ik al gitaar te spelen.

De muziek die je speelt is niet de favoriete muziek van jouw leeftijd genoten. Hoe kwam jij bij de bluesrock terecht?

Ik had de liefde voor de blues al vrij jong te pakken. Ik startte met de klassieke lessen op de gitaar en toen ik dertien jaar was begon ik meer naar de blues te luisteren en begon zelf ook blues te spelen.

Onder invloed van je ouders? Of van een oudere broer of zus?

Neen, ik heb geen broers of zussen. Mijn vader kon wel wat akkoorden op de gitaar spelen, mijn doel toen was gewoon beter te spelen als hem.

Door welke artiesten werd jij beïnvloed?

Ik luisterde vooral naar Rory Gallagher, Jimi Hendrix en Eric Clapton.

Rory Gallagher had ik wel verwacht. De eerste song 'Bad Girl' op je debuutalbum had een nummer van Rory kunnen zijn.

Dank je. Op het moment dat ik songs aan het schrijven was voor mijn eerste album, zat ik dikwijls naar Gallager te luisteren. Ik wilde een song schrijven met dezelfde leuke en toch rauwe sound van de Stratocaster, net zoals Gallagher.

Je bent nog een jonge kerel en zowel pers als andere muzikanten zijn vol lof over je. Welk gevoel geeft dat?

Het geeft een enorm goed gevoel dat er zoveel mensen geloven in mij en mij steunen om mijn grote droom te verwezenlijken, namelijk full time met mijn muziek bezig zijn en er van kunnen leven. Als je dan ook nog veel steun en hulp krijgt van grote artiesten als Walter Trout en Kenny Wayne Shepherd geeft dat een enorme boost.

Nu je zelf over Walter Trout begint. Je mocht openen voor Walter Trout tijdens zijn Uk tour in 2013. Hoe kwam het dat Walter je vroeg?

Mijn management had in 2012 al geregeld dat ik Voor Walter Trout mocht openen. Blijkbaar was Walter tevreden, want hij vroeg me persoonlijk of ik met hem mee op tour wilde tijdens de UK tour in 2013.

Momenteel heb je twee albums uit. 'Thunder In The Sky' uit 2012 en 'Temptation' dat begin dit jaar verscheen. Is er verschil tussen beide albums en zo ja, wat is het verschil
tussen beide cd's.

Ik wil als songschrijver en als gitarist steeds blijven verbeteren. Dat hoor je ook als je naar beide albums luistert. Ik heb nog beter gitaar leren spelen door de ervaring die je opdoet tijdens live optredens. Op het eerste album 'Thunder In The Sky' gaan de meeste songs over relaties. Dat heb je niet meer op de opvolger 'Temptation'. Daar gaan de songs meer over dingen die gebeuren in mijn leven zoals het nummer 'Whisper In The Wind' dat ik geschreven heb voor mijn oom die net gestorven was en met wie ik een zeer goede band had. Een ander voorbeeld is de titel song 'Temptation'. Dit nummer heb ik geschreven na de wijze raad die Walter Trout me gaf om altijd van de drugs  af te blijven.

De producer van 'Temptation' is Mike Zito. Hoe is die samenwerking tot stand gekomen?

Mike had me in 2012 al aan het werk gezien in de UK. En toen ik later voor RUF records tekende zaten Mike en ik bij hetzelfde label. Na een gesprek van Thomas Ruff met Mike Zito zou Mike gezegd hebben dat hij graag producer wilde zijn op mijn volgende album. Toen Thomas me dat vertelde was ik natuurlijk heel blij en heb ik dadelijk ingestemd.

Mike speelt net als Walter Trout gitaar op je album. Heb jij hun gevraagd of andersom?

Mike Zito was mijn idee. In 'Whisper In The Wind' spelen Mike en ik samen op de akoestische gitaar. Walter Trout had tijdens de tour in de UK al gezegd dat hij heel graag op mijn volgende album wilde spelen.

Je hebt getekend bij RUFF Records, één van de grootste blues labels in Europa. Dat moet je een goed gevoel geven dat zo een groot label in je gelooft.

Natuurlijk. Dat is een droom om bij hetzelfde label te zitten als je grote idolen zoals Robin Trower, Walter Trout, Jack Bruce, Luther Allison en nog zoveel anderen.

Waarom moeten de mensen je album 'Temptation' kopen?

Omdat het een eerlijk album is met eerlijke songs op. We gingen de studio in om live te spelen, we wilden het gevoel en de energie van op het podium zoveel mogelijk weergeven en daar zijn we grotendeels in gelukt vind ik.

Begin dit jaar was je al in Europa met de Ruff Blues Caravan samen met Albert Castiglia en Christina Skjolberg. Hoe kijk je daar op terug?

Het was een heel mooie ervaring en we hadden veel plezier samen. We waren drie maanden samen op tour en dat schept een band. Het was ook mijn eerste ervaring om te spelen op het Europese vaste land. Door deze RUFF tour heb ik de kans gekregen om op te treden met mijn eigen band in Zwitserland, Luxemburg en in Nederland. Er komt ook een tour in Duitsland aan waar ik erg naar uitkijk.

De Fender Stratocaster is je favoriete gitaar. Waarom?

Die gitaar voelt gewoon heel goed aan en ze heeft een perfekte klankkleur. Kijk maar naar de allergrootsten zoals Rory Gallagher, Eric Clapton, Stevie Ray Vaughan. Allemaal gebruiken ze de Fender Stratocaster.

Je schrijft zowel de tekst als de muziek zelf. Gaat dat gemakkelijk of kost dat je veel moeite.

Ik leef voor de muziek. Ik adem gewoonweg muziek. Ik neem mijn gitaar en begin te spelen en dan komt er vroeg of laat wel wat uit. Als je in een bepaalde stemming bent helpt dat om een song te schrijven. Soms schrijf ik een song op vrij korte tijd en soms is het moeilijk, maar dat is zo met alles in het leven. Ook de manier van werken verschilt. Op het eerste album schreef ik eerst de tekst en dan de muziek. Op het tweede album was het net andersom. Op het volgende album dat volgend jaar moet verschijnen is het een mix van de twee.

Wat zijn je plannen voor de nabije toekomst? Kom je nog terug naar Europa?

Er is het nieuwe album waar we moeten aan werken. En dan zoveel mogelijk live spelen voor een publiek, want dat is toch nog steeds het mooiste. We hopen nog dikwijls naar Europa te komen.

Dan wens ik je nog veel succes met je verdere carrière, met je nieuwe album en een veilige reis naar huis vanavond.

Walter Vanheuckelom